کد مطلب:29741 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:107
[ مرد] به بنده اش گفت:«دیه آن را به تو می پردازدم»؛ ولی وی نپذیرفت. عثمان، آن دو را نزد علی علیه السلام فرستاد و گفت:بین این دو، داوری كن. علی علیه السلام به برده دیه اش را پرداخت؛ ولی او قبول نكرد. همچنان به آنچه داده بودند (مَبلغ دیه)، افزودند تا آن كه دو دیه به وی پرداختند؛ ولی بنده گفت:من، جز قصاص نمی خواهم. علی علیه السلام آینه ای خواست و آن را گرم كرد. آن گاه پنبه ای خواست. آن را خیس نمود و بر رو و اطراف چشم آن مرد گذاشت. سپس چشمِ مرد را در برابر خورشید گرفت و آینه را آورد و گفت:بنگر. وی نگاه كرد. [ در نتیجه] پیه چشم [ او]، آب شد و چشمش همچنان ماند و بینایی آن از دست رفت.[1].
5759. امام صادق علیه السلام:مردی از قبیله قیس، بنده خود را پیش عثمان آورد كه به چشمش ضربه زده بود و آب از آن می آمد، و چشم، با آن كه همچنان باقی بود، چیزی نمی دید.